Leyleğin biri yuva yapmak için yer arıyormuş. Gökyüzünde uzun süre uçtuktan sonra bir alimin bacasına yuva yapmaya karar vermiş. Hem yuvam olur hem de alimden bir şeyler öğrenirim diye düşünmüş.
Yuvasını alimin bacasına yapmış. Bunu gören alim “vay sen misin benim bacama yuva yapan” diyerek taş ve sopalarla leyleği kovmuş. Leylek canını zor kurtarmış ama alimin attığı bir taş bacağına isabet etmiş ve ayağı kırılmış.
Adalete güvenen leylek alimi dava etmiş. Kadı leyleği haklı bulmuş, alimin de bir ayağının kırılmasına karar vermiş. Leylek davayı kazanmış ama karara itiraz etmiş. Kadı efendiye alimin ayağının kırılması yerine sadece kavuğunun alınmasını istediğini söylemiş.
Kadı şaşırmış
Leyleğe neden bunu istediğini sormuş.
Leylek kadıya yanıt vermiş: ” Aman kadı efendi bir daha benim gibi kavuğunu görenler zalimi alim sanmasın” demiş.
[/vc_column_text][vc_empty_space][/vc_column][/vc_row]